Wieżowiec z gruzów góruje nad Warszawą. Niezwykła praca obrazuje ogrom zniszczeń powojennej stolicy

Wieżowiec z gruzów góruje nad Warszawą. Niezwykła praca obrazuje ogrom zniszczeń powojennej stolicy

Dodano: 
Jak wyglądałby wieżowiec, gdyby usypać go z gruzu wywiezionego po 1945 r. z odbudowywanej Warszawy? Dzięki pracy graficznej Tymka Borowskiego, możemy przekonać się na własne oczy, jak wielkie musiały być zniszczenia dokonane przez Niemców.

Galeria:
Powstanie Warszawskie

Autorzy projektu „Głos Bohatera”, którzy zajmują się gromadzeniem wywiadów z żołnierzami i kombatantami, opublikowali w sieci poruszające zdjęcie. Na stworzonym przez Tymka Borowskiego fotomontażu pokazano, jak wyglądałby wieżowiec stworzony z gruzu wywiezionego po 1945 roku z odbudowywanej stolicy. Jak zaznaczono, byłby to największy i najszerszy drapacz chmur w Europie, o objętości około 18 mln metrów sześciennych.

facebook

Tuż po wybuchu powstania Hitler wydał nakaz zniszczenia Warszawy i wymordowania jej mieszkańców. Plan zrównania z ziemią stolicy realizowany był zarówno podczas trwania powstania, jak i po jego upadku. Podczas dwóch miesięcy walk zniszczeniu uległo 25 proc. zabudowy lewobrzeżnej Warszawy. Stare Miasto zostało niemal w 100 proc. zrównane z ziemią. Na początku września 1944 Niemcy dokonali również szeregu zniszczeń na terenie prawobrzeżnej Warszawy. Wycofując się z Pragi pod naciskiem Armii Czerwonej, wysadzili wszystkie mosty na Wiśle, jak również spalili lub wysadzili praskie dworce kolejowe. Oprócz ostrzałów artyleryjskich, zniszczenia spowodowane były też przez celowe podpalenia i wysadzenia dokonywane przez oddziały niemieckie.

Po upadku powstania, mimo podpisanego „Układu o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie”, Niemcy zdecydowali o dalszym niszczeniu stolicy. „To miasto ma całkowicie zniknąć z powierzchni ziemi i służyć jedynie jako punkt przeładunkowy dla transportu Wehrmachtu. Kamień na kamieniu nie powinien pozostać. Wszystkie budynki należy zburzyć aż do fundamentów. Pozostaną tylko urządzenia techniczne i budynki kolei żelaznych” - postanowiono 9 października 1944 roku w kwaterze polowej Himmlera w Prusach Wschodnich. Okres planowego niszczenia miasta zakończyła w styczniu 1945 roku ofensywa sowiecka.

W okresie popowstaniowym na skutek systematycznego i planowego wyburzania zniszczeniu uległo ponad 30 proc. zabudowy lewobrzeżnej Warszawy – to więcej niż uległo zniszczeniu w czasie dwóch miesięcy powstania. Przybliżona ilość gruzów pokrywających Warszawę w 1945 oszacowana została na 20 milionów metrów sześciennych. Łącznie zniszczonych zostało 72 proc. zabudowy mieszkalnej, 90 proc. zabudowy przemysłowej oraz 90 proc. obiektów zabytkowych, 100 proc. mostów.