Dziewczynka trafiła do szpitala, gdzie Mengele wraz z czterema innymi lekarzami w trakcie obchodu stwierdził, że zostały jej dwa tygodnie życia. – Z następnych dwóch tygodni mam tylko jedno wspomnienie – jak czołgam się po podłodze baraku – bo nie mogłam chodzić – by dotrzeć do pojemnika z wodą, który był na drugim końcu. Traciłam przytomność i mówiłam sobie, że muszę przetrwać – wspomina kobieta. Eva po dwóch tygodniach wyszła z gorączki, a przez następne trzy dochodziła do siebie. W tym czasie jej siostra poddana została eksperymentom, o których nie chciała rozmawiać. – I nie rozmawiałyśmy o Auschwitz aż do 1985 roku – podkreśla Eva.
Dziewczynki znalazły się wśród wyzwolonych z Auschwitz 12 stycznia 1945 roku. Dopiero po 40 latach od tego momentu siostry wróciły do bolesnego tematu. Miriam wyznała, że gdy Eva walczyła o życie, ona przez 24 godziny na dobę była poddawana eksperymentom, w trakcie których wstrzykiwano jej jakieś substancje. Po latach okazało się, że zahamowały one rozwój nerek dziewczynki - narządy miały wielkość jak u 10-letniego dziecka. Konieczny był przeszczep – dawcą była siostra.
Eva publicznie wybaczyła swojemu oprawcy – w 2006 roku premierę miał film dokumentalny „Forgiving Dr. Mengele”.