O śmierci Sergiusza Paplińskiego, który nosił konspiracyjny pseudonim „Kawka”, poinformował Tomasz Muskus, polonijny działacz z Londynu. Papliński skończyłby we wrześniu 95 lat. Jego życiorysem można by obdzielić kilka osób.
Służba w Armii Krajowej, potem w Wolności i Niezawisłości
Urodził się w 1927 r. w Radomiu. Pod koniec II wojny światowej, w latach 1944-45, walczył w szeregach Armii Krajowej. Brał udział w kluczowych akcjach partyzanckich zgrupowania Antoniego Hedy, ps. „Szary”, w lasach wokół Iłży, Starachowic i Końskich.
W 1945 r. został osadzony przez komunistów w więzieniu w Radomiu, z którego został odbity przez oddział „Szarego”. Następnie wstąpił w szeregi antykomunistycznego podziemia, tj. Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (WiN), i prowadził walkę dywersyjną na Pomorzu.
Kurs dywersyjno-spadochronowy w Wielkiej Brytanii
W 1946 r., został zmuszony opuścić Polskę i trafił do Wielkiej Brytanii, gdzie przeszedł kurs dywersyjno-spadochronowy i działał w zagranicznych strukturach WiN.
Pobyt na obczyźnie rozpoczął od pracy fizycznej – pracował w kamieniołomie, później jako kelner – jednak niedługo potem udało mu się zrealizować swoje marzenie jeszcze sprzed wybuchu.
„Od pistoletu do pędzla”
Ukończył naukę Royal College of Art (pol. Królewska Akademia Sztuk Pięknych) w Londynie, po czym zaczął zarabiać na życie jako malarz. Niemal do końca życia był także aktywnym działaczem londyńskiej Polonii, udzielając się w klubie „Ognisko polskie” (ang. Polish Hearth Club).
Z okazji 90. urodzin Paplińskiego, w klubie zorganizowano wystawę jego prac malarskich, zatytułowaną „Od pistoletu do pędzla”, na której można było podziwiać ponad 50 najlepszych prac artysty. Warto dodać, że Papliński był również honorowym członkiem Jednostki Wojskowej „Grom”.
Więcej o życiorysie „Kawki” można przeczytać w wywiadzie, który został opublikowany we „Wprost” w 2017 r.