Wszystkie żony Władysława Jagiełły. Od świętej do matki królewskich synów

Dodano:
Żony Władysława Jagiełły – Jadwiga Andegaweńska, Anna cylejska i Elżbieta Granowska w wyobrażeniach malarskich Źródło: Wikimedia Commons / domena publiczna
Żony Władysława Jagiełły spotkał różny los. Jadwiga Andegaweńska, Anna Cylejska, Elżbieta Granowska i Zofia Holszańska to kolejne kobiety, które stały się wybrankami polskiego króla. Dopiero ostatnia z nich dała Jagielle upragnionego męskiego potomka.

Król Polski i wielki książę litewski Władysław II Jagiełło miał cztery żony: Jadwigę, Annę, Elżbietę i Zofię. Małżeństwo Jagiełły z królem Polski Jadwigą Andegaweńską zapewniło władcy polski tron, a zarazem przyczyniło się do chrystianizacji Litwy. Ślub monarchy z hrabianką Anną Cylejską, wnuczką króla Kazimierza III Wielkiego, umocnił więzi króla z dynastią Piastów i jego pozycję w Królestwie Polskim. Przyczyną małżeństwa z Elżbietą Granowską była – co rzadkie w czasach średniowiecza – miłość, a nie wielka polityka, sama królowa zmagała się zaś z nienawiścią ze strony poddanych.

Dopiero czwarta żona Jagiełły Zofia Holszańska dała mu upragnionego męskiego potomka, chociaż jednocześnie oskarżano ją o to, że zdradzała męża z rycerzami. Mimo że nie każda z czterech królewskich małżonek angażowała się w sprawy polityczne, ich życiorysy niewątpliwie zasługują na przypomnienie.

Jadwiga Andegaweńska. Pierwsza żona Jagiełły sama była królem

Chociaż Jadwiga Andegaweńska była pierwszą żoną Jagiełły, nie była pierwszą kobietą, z którą planował zawrzeć związek małżeński. Zanim wielki książę litewski Jagiełło został mężem Jadwigi Andegaweńskiej, miał zamiar ożenić się z córką wielkiego księcia moskiewskiego Dymitra Dońskiego Zofią. Rozmowy w tej sprawie prowadzone były na początku 1384 r., a jednym z warunków poślubienia księżniczki przez Jagiełłę było przejście pogańskiego władcy na prawosławie.

Chociaż litewsko-moskiewski mariaż wspierany był przez matkę Jagiełły Juliannę twerską, ostatecznie nie doszedł do skutku. Litewski władca zaczął bowiem rozmawiać z polskimi panami, którzy zaproponowali mu rękę władającej od 1384 r. jako król Polski Jadwigi Andegaweńskiej.

Zawarta 14 sierpnia 1385 r. unia polsko-litewska w Krewie poza małżeństwem Jagiełły z Jadwigą przewidywała, że obejmie on władzę w Polsce, przyjmie chrzest i schrystianizuje Litwę. Monarcha zobowiązywał się również, że odzyska utracone przez Polskę ziemie (m.in. Pomorze Gdańskie i ziemię dobrzyńską) oraz że ziemie swoje Litwy i Rusi przyłączy wieczyście do Korony Królestwa Polskiego, co w kolejnych latach było przez Polaków i Litwinów różnorako interpretowane.

Jagiełło miał też wypłacić Habsburgom odszkodowanie za zerwanie zaręczyn Jadwigi z księciem austriackim Wilhelmem Habsburgiem.„Chociaż Jadwiga, jak twierdzono, była w dzieciństwie poślubiona przez rodziców księciu Austrii Wilhelmowi, teraz jednak, będąc w latach sprawnych, publicznie w kościele katedralnym unieważniła te zaślubiny, jeśli miały one miejsce” – opisywał jej złożoną przed ślubem deklarację Kalendarz katedralny krakowski.

Małżeństwo pary zostało zawarte 18 lutego 1386 r. w katedrze na Wawelu, trzy dni po chrzcie, na którym Jagiełło przyjął imię Władysław. Dwa tygodnie później nowy władca został koronowany na króla Polski przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzantę.

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...