Najnowsze skamieniałości, na jakie trafili archeolodzy wskazują, że gatunek ten przeszedł wczesną i drastyczną redukcję rozmiarów ciała w odpowiedzi na wyjątkową presję ewolucyjną.
– Karłowatość wyspowa była dobrze znana wcześniej z kopalnych szczątków megafauny na wyspach Morza Śródziemnego i Indonezji, które były miniaturowymi wersjami ich przodków z kontynentu – powiedział dr Gert van den Bergh, paleontolog i współautor z University of Wollongong w Australii.
Od czasu odkrycia pierwszych skamieniałości „hobbita”, datowanych na 60 000 lat temu, ewolucyjne pochodzenie miniaturowego człowieka było zaciekle kwestionowane. Niektórzy eksperci kwestionowali, czy floresiensis był w ogóle unikalnym gatunkiem, lub po prostu plemieniem współczesnych ludzi dotkniętych wrodzoną chorobą karłowatości, podczas gdy inni sugerowali, że „hobbici” spokrewnieni z bardziej prymitywnym gatunkiem małpokształtnym, który był niski od samego początku.
Miał metr wysokości
Naukowcy stojący za najnowszym odkryciem twierdzą, że dodaje ono wiarygodności teorii, że „hobbici” pochodzą od Homo erectusa, czyli człowieka jawajskiego. Był gatunkiem o mniej więcej podobnym wzroście do nas, który w jakiś sposób utknął na Flores. Maleńka kość ramienia jest podobna pod względem anatomii do wcześniej odkrytych szkieletów „hobbita”, podczas gdy nowo odkryta para zębów z tego samego miejsca przypomina zęby Homo erectusa – choć jest znacznie mniejsza.
Na podstawie szacowanej długości kości, zespół naukowców był w stanie obliczyć, że wzrost starożytnego człowieka wynosił około 100 centymetrów. Jest to około 6 centymetrów mniej niż szacowana wysokość 60 000-letniego szkieletu odkrytego 75 kilometrów dalej, na tej samej wyspie.
– Ten niezwykle rzadki okaz potwierdza naszą hipotezę, że przodkowie Homo floresiensis byli niezwykle mali. Jednak obecnie, z niewielkich proporcji tej kości kończyny, widać wyraźnie, że wcześni przodkowie „hobbita” byli jeszcze mniejsi, niż wcześniej sądziliśmy – podkreślił profesor Adam Brumm z Australian Research Centre for Human Evolution na Griffith University.
Uważa się, że karłowatość wyspowa powstaje, gdy mniejsze rozmiary ciała mogą być korzystne w przetrwaniu okresowych niedoborów pożywienia na wyspach. A bycie dużym nie jest już taką zaletą, gdy nie trzeba zmagać się z wielkimi mięsożernymi ssakami.
Jak „hobbici” dotarli na wyspę? Nie wiadomo
Niektóre pytania pozostają bez odpowiedzi, w tym to, jak przodkowie floresiensis w ogóle trafili na wyspę. Narzędzia kamienne pokazują, że wyspa była zamieszkana już milion lat temu.
– Powszechnie uważano, że tylko współcześni ludzie dysponujący technologią łodzi mogliby dotrzeć na wyspę oceaniczną otoczoną głębokimi cieśninami morskimi, taką jak Flores – powiedział van den Bergh.
Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie Nature Communications.
Czytaj też:
Co łączy ziemniaka z różą? Naukowcy rozwiązali zagadkę sprzed 400 milionów latCzytaj też:
Pradawny stwór zaskoczył naukowców. Oto, co odkryli u „morskiego taco”