Oczywiście żaden ostatecznie nie doszedł do skutku. Warto chyba przytoczyć ten z 13 marca 1943 roku. Ładunek wybuchowy dostarczony przez admirała Canarisa miał wysadzić samolot Hitlera, kiedy ten przelatywać miał między kwaterami polowymi. Bomba została zamaskowana i trafiła na pokład jako... koniak. Do eksplozji nie doszło – prawdopodobnie zapalnik zawiódł z powodu niskiej temperatury. Jeden ze spiskowców, Fabian von Schlabendorff, musiał potem w pośpiechu przejąć bombę z ładowni i rozbroić ją.
Zwieńczeniem działań Czarnej Kapeli był zamach w Wilczym Szańcu, prawdopodobnie najsłynniejszy z tych wymierzonych w Hitlera. Wódz III Rzeszy, mimo, że znajdował się dosyć blisko bomby ukrytej w teczce, odniósł jedynie lekkie obrażenia.
Fiasko tej próby spowodowało serię aresztowań. Canaris, który już przez długi czas balansował na ostrzu noża do aresztu trafił już kilka dni po zamachu, jednak przyszło mu pożyć nieco dłużej niż np. von Stauffenbergowi. Jego los przypieczętowały prowadzone przezeń pamiętniki, które stanowiły wyraźny dowód przeciwko admirałowi. 9 kwietnia 1945 roku został powieszony w obozie we Flossenbürgu. Człowiek, który dybał na życie Führera, kontaktował się z Londynem, mataczył w sprawie sytuacji w sojuszniczych Włoszech... dotrwał niemal do końca wojny.
Hitlera jak widać mogła unicestwić tylko jedna osoba – on sam.
Tekst Nie tylko „Enigma”. Wielkie potyczki wywiadowcze II wojny światowej autorstwa Pawła Czechowskiego ukazał się na portalu Histmag.org. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.