Po śmierci Jana III Wazy jego syn Zygmunt III, król Polski i Wielki Książę Litewski, został koronowany w Uppsali na króla Szwecji. Trzy wielkie państwa połączyła jeden panujący. Co więcej, monarcha miał bardzo ambitne plany. Pragnął sięgnąć po koronę carów i dokonać przełomowych zmian w łonie chrześcijaństwa: podporządkować Cerkiew prawosławną papieżowi i osłabić protestantyzm.
Okazało się jednak, że unia Rzeczypospolitej ze Szwecją miała bardzo słabe podstawy. Szwedzi jako luteranie obawiali się rządów Zygmunta, zagorzałego katolika. Dla uspokojenia sytuacji wydał on przed koronacją "zaręczenie królewskie", gwarantujące swym poddanym utrzymanie dominującej pozycji luteranizmu w Szwecji. Mimo to obecność nuncjusza papieskiego Germanika Malaspiny w orszaku króla była manifestacją innych zamiarów.
Zygmunt wkrótce po koronacji opuścił Szwecję, a pod jego nieobecność rządy sprawował cieszący się popularnością Karol Sudermański. On też odebrał Zygmuntowi władzę w 1598 roku. Marzenie o wielkim, sięgającym obu brzegów Bałtyku władztwie nie opuściło króla aż do końca jego dni, a Rzeczpospolitą wplątało w długie wojny ze Szwedami.
Autorem tekstu Koronacja Zygmunta III Wazy na króla Szwecji jest KM. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.
Czytaj też:
Jadwiga Andegaweńska i Władysław Jagiełło. Małżeństwo, które zmieniło polską historię