Krakowska księżna wokół której powstało wiele legend. Polski papież ogłosił ją świętą

Krakowska księżna wokół której powstało wiele legend. Polski papież ogłosił ją świętą

Dodano: 
Święta Kinga na obrazie Jana Matejki
Święta Kinga na obrazie Jana Matejki Źródło: Wikimedia Commons / domena publiczna
24 lipca 1292 r, zmarła święta Kinga – pochodząca z węgierskiej dynastii Arpadów księżna krakowska i sandomierska. Ze świętą związane jest wiele legend, w tym najsławniejsza – legenda o pierścieniu św. Kingi i powstaniu kopalni soli w Wieliczce.

Święta Kinga, zwana także Kunegundą, pochodziła z węgierskiej dynastii Arpadów. Jej siostrami były m.in. św. Małgorzata Węgierska, Konstancja, księżna ruska, oraz bł. Jolenta. Ciotką Kingi była św. Elżbieta Węgierska, szwagierką bł. Salomea, a dalszymi krewnymi św. Jadwiga Śląska i św. Agnieszka z Pragi.

Do Polski przybyła w wieku pięciu lat, w 1239 roku. Ze względów politycznych została zaręczona z księciem sandomierskim Bolesławem Wstydliwym, synem Leszka Białego, a następnie poślubiona według kanonicznej formy sponsalia de futuro, mając dwanaście lat.

Legenda o pierścieniu św. Kingi

Według legendy królewna nie chciała w posagu złota i kosztowności tylko sól, którą chciała dać swej przyszłej ojczyźnie. Co prawda sól znana był w Polsce już wcześniej, to jednak jej wydobycie rozwinęło się za czasów Kingi, dzięki górnikom sprowadzonym z Węgier.

Kiedy została żoną Bolesława
Wstydliwego (syna Leszka Białego)
i odjechać miała do Krakowa, ojciec
rzekł do niej:
— Co pragniesz zabrać z sobą,
moja córko? Powiedz, a będzie two;-
jem, czegokolwiek ode mnie zażądasz.
— Ojcze — rzekła królewna —
daruj mi górę soli: oto lud, który jej
nie ma.
— Wybierz, którą ckcesz zabrać —
odrzekł Bela.
Kinga poszła na miejsce, gdzie
dobywano sjoI z ziemi, i wrzuciła swój
pierścień do kopalni na znak, źe tę chce zabrać z sobą.
Po przybyciu do Krakowa powiedziała:
— Dostałam od ojca górę soli, trzeba jej szukać w ziemi.

Zgodnie z legendą Kinga, biorąc w posiadanie jedną z kopalni ojca, wrzuciła do szybu swój zaręczynowy pierścień, zaś w drodze do kraju swego męża zabrała ze sobą doświadczonych górników węgierskich. W Polsce kazała im szukać soli, którą, zgodnie z przekazem Księdza Piotra Skargi, znaleziono w miasteczkach koło Bochni i Wieliczki. W pierwszej odkopanej bryle soli podobno znaleziono zaręczynowy pierścień Kingi.

W 1243 r. ślubowała przez biskupem krakowskim Janem Prandotą dozgonną czystość w małżeństwie, a następnie wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka. To właśnie z powodu ślubu dziewictwa Kingi historycy nadali Bolesławowi przydomek „Wstydliwy”.

Droga do świętości i kanonizacja przez Jana Pawła II 

Z życiem Kingi łączy się wiele legend, gdyż już za życia uznano za świętą, przypisując jej liczne cuda. Po śmierci Bolesława w 1279 r. wstąpiła do zakonu klarysek. Najpierw przywilejem z 6 lipca 1280 dokonała fundacji klasztoru klarysek w Starym Sączu, a następnie przywdziała habit zakonny stając się klaryską.

Odtąd zamieszkiwała w tym klasztorze, choć musiała go opuścić pod koniec 1287, kiedy wraz z dwiema siostrami - Jolantą i Konstancją - oraz innymi siedemdziesięcioma zakonnicami uciekła na Zamek Pieniński bronić się przed najazdem tatarskim.

24 kwietnia 1289 złożyła profesję zakonną. We wrześniu 1291 zapadła na poważną, śmiertelną chorobę, w wyniku której 24 lipca 1292 zmarła.

Liczne łaski i cuda dokonane u grobu Kingi sprawiły, że w 1628 na prośbę synodu piotrkowskiego, papież Urban VIII rozpoczął wstępny proces informacyjny, poprzedzający wyniesienie jej na ołtarze, który zakończył się niepowodzeniem, na skutek niezbyt mocnych dowodów.

Kolejny proces rozpoczął się w 1684 r., po apelacjach króla Jana III Sobieskiego skierowanych do papieża Innocentego XI. Ostatecznie 10 czerwca 1690 Kongregacja ds. Obrzędów zatwierdziła odwieczność kultu, a następnego dnia potwierdził to papież Aleksander VIII, nadając Kindze tytuł błogosławionej.

12 lutego 1999 papież Jan Paweł II potwierdził cudowne uzdrowienie za przyczyną bł. Kingi, a 16 czerwca 1999 kanonizował ją podczas swojej pielgrzymki do Polski w uroczystej mszy świętej w Starym Sączu.

Tekst Ślub króla Węgier Karola Roberta z Elżbietą Łokietkówną został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.

Czytaj też:
Pierwsza kobieta, która została polskim królem. Na czele rycerskiej wyprawy odzyskała Ruś