Lwowska uroczystość była ważnym wydarzeniem w czasach potopu szwedzkiego, czyli najazdu wojsk szwedzkich na Polskę, rozpoczętego latem 1655 r. Najeźdźcy szybko zajęli większość Rzeczypospolitej, a król polski był zmuszony uciekać na Śląsk. Rabunki i nakładanie przez Szwedów wysokich kontrybucji doprowadziło do powstania antyszwedzkiej partyzantki.
Wyznający luteranizm Szwedzi nie cofali się przed rabowaniem i bezczeszczeniem katolickich kościołów. Była to dodatkowa przyczyna wybuchu zbrojnych wystąpień, w których ważną rolę odgrywali chłopi. Jan Kazimierz postanowił powrócić do Polski. W Łańcucie zawiązała się przy królu konfederacja przeciw Szwedom. Walką przeciw najeźdźcom kierował Stefan Czarniecki.
Śluby lwowskie Jana Kazimierza
1 kwietnia 1656 r. odbyła się w katedrze lwowskiej uroczysta msza z udziałem króla Jana Kazimierza. Przewodniczył jej nuncjusz papieski Pietro Vidoni. Podczas nabożeństwa król wraz z senatorami złożył uroczyste ślubowanie. Ogłosił Matkę Boską Królową Korony Polskiej i powierzył jej opiece mieszkańców Rzeczypospolitej.
Celem ślubów było wzmocnienie oporu chłopów przeciw Szwedom. Król umacniał także przekonanie o religijnym charakterze konfliktu z wyznającymi protestantyzm Szwedami. Rozpoczął się powolny odwrót wojsk szwedzkich. Obiecał także, że postara się chronić chłopów przed niesprawiedliwością i obciążeniami. Jednak po zakończeniu walk Jan Kazimierz nie dotrzymał złożonej chłopom obietnicy.
Tekst Śluby lwowskie Jana Kazimierza autorstwa BW został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.
Czytaj też:
Szwecja z sojusznikami chciała rozebrać Polskę już w XVII wieku. Dziś rocznica traktatu w Radnot