Henryk VIII był najprawdopodobniej najważniejszą angielską postacią polityczną i religijną od czasu opuszczenia Normandii przez Wilhelma Zdobywcę w 1066 roku. Drugi syn Henryka VII z dynastii Tudorów i Elżbiety York urodził się 28 czerwca 1491 roku w Greenwich Palace w Anglii.
Henryk wychowywał się blisko matki, babci Margaret Beaufort oraz swoich braci i sióstr. Jego starszym bratem był Artur, książę Walii, który zmarł 2 kwietnia 1502 roku prawdopodobnie na gorączkę krwotoczną. Kilka miesięcy wcześniej Artur poślubił Katarzynę Aragońską, córkę katolickich monarchów Hiszpanii, Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego, która kilka lat później miała stać się pierwsza żoną Henryka.
Henryk VIII i Katarzyna Aragońska – pierwsze spotkanie
Po śmierci brata, Henryk jako książę Walii został następcą tronu Anglii. Król Henryk VII zmarł 21 kwietnia 1509 roku w wieku 52 lat. Rozpoczęło się panowanie jego syna, który wstąpił na tron jako Henryk VIII dwa miesiące przed swoimi 18 urodzinami. Odziedziczył stosunkowo stabilne i bogate królestwo.
Czytaj też:
Turecka kochanka polskiego króla. Miejsce w łożu władcy zajęła po swojej chrzestnej
Mówił po francusku i łacinie, grał perfekcyjnie na lutni i uchodził za najbardziej eleganckiego władcę Europy, którego jedynym rywalem w tej kwestii był Franciszek I. Był kompozytorem i poetą, przypisuje mu się autorstwo popularnej piosenki „Greensleeves”.
Miał atletyczną sylwetkę, 190 cm wzrostu, rude włosy i brodę. Uwielbiał jeździć konno, strzelać z łuku, grać w jeu de paume (gra polegająca na odbijaniu piłki przez siatkę początkowo gołą dłonią, a w późniejszym czasie za pomocą rakietki) i uczestniczyć w średniowiecznych turniejach. Był także nałogowym karciarzem i graczem w kości.