Archeolodzy prowadzący badania archeologiczne na Westerplatte znaleźli plakietę z trąbki sygnałowej. „Owalną płytkę o wymiarach 45 mm × 55 mm i wadze 4 g wykonano z mosiężnej blachy, na której wytłoczono wizerunek orła wz. 19. Trąbki zdobiono plakietami nawiązującymi nie tylko do polskiego godła; czasami były to również emblematy pułkowe. Mocowano je na powierzchni instrumentu za pomocą lutu” – czytamy w facebookowym wpisie Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Plakieta z trąbki sygnałowej znaleziona na Westerplatte. „Trafi na wystawę”
Archeolodzy nie mają wątpliwości, że to niezwykle interesujący przedmiot. – Tego typu zabytek został odnaleziony na Westerplatte po raz pierwszy. Na pewno trafi w najbliższym czasie na wystawę o dziejach Westerplatte – powiedział w rozmowie z TVN24 Filip Kuczma, kierownik działu archeologicznego Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Archeolodzy natrafili na plakietę podczas prac przy pozostałościach murowanego budynku gospodarczego, w którym przetrzymywane były świnie, krowy i koń. Została schowana w warstwie rozbiórkowej, wśród gruzu razem z guzikami z polskich mundurów.
– Od 7 września 1939 roku do czerwca 1941 roku na Westerplatte funkcjonował obóz dla jeńców cywilnych. To właśnie oni burzyli na rozkaz i pod nadzorem Niemców budynki – mówił Kuczma. – Zakładamy, że być może któryś z jeńców, nie chcąc, aby plakieta została zabrana przez Niemców jako trofeum, schował ją wśród gruzu. Natomiast dlaczego emblemat został odłączony od trąbki i w jakich okolicznościach się to stało, trudno powiedzieć – dodał.
Do czego służyły trąbki sygnałowe w wojsku II RP?
Jak wyjaśnieją pracownicy muzeum „trąbki służyły do przekazywania rozkazów na polu walki oraz wyznaczania rytmu codziennego życia w warunkach koszarowych”.
„Na terenie Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte trębacz wygrywał hejnał Wojska Polskiego, pobudkę, capstrzyk (tj. dźwięk oznaczający koniec zajęć dziennych), sygnalizował zmianę warty, odprawę broni, posiłki oraz informował o mijającej godzinie” – czytamy we wpisie. „Uczestniczył również we mszy polowej, a także we wszystkich uroczystych wydarzeniach. W warunkach bojowych miał dać sygnał alarmu, rozpoczęcia ataku i odwrotu. Sygnaliści często nie mieli profesjonalnego przygotowania muzycznego, byli szkoleni tylko do wygrywania konkretnych dźwięków. Ze względu na dużą wagę tej funkcji komendanci WST starali się, by na każdej zmianie znajdował się trębacz o odpowiednich umiejętnościach” – dodano.
Czytaj też:
Największa zbrodnia na Polakach po II wojnie światowej. „Mały Katyń”Czytaj też:
Polacy podzieleni w ocenie działań rządu ws. rzezi wołyńskiej. Politolog: PiS nie pokazuje sprawczości