W kolonialnej Ameryce nie było tradycyjnej arystokracji w europejskim znaczeniu, ale wiele rodzin amerykańskich posiadaczy ziemskich bardzo upodobniło się do europejskich rodów. Do takich właśnie rodzin należeli Washingtonowie z Wirginii.
Młodość George’a Washingtona
Dzieje Washingtonów za oceanem sięgają postaci pradziadka George’a, Johna, który przypłynął do Ameryki Północnej z Anglii około 1685 roku. Augustine Washington, ojciec przyszłego prezydenta był dwukrotnie żonaty i miał łącznie dziesięcioro dzieci. George był jego najstarszym dzieckiem z drugą żoną, Mary Ball Washington. Urodził się w Popes Creek w hrabstwie Wirginia 22 lutego 1732 roku.
Augustine Washington zmarł w 1743 roku. Po śmierci ojca, swoim 11-letnim przyrodnim bratem zaopiekował się Lawrence Washington. George nie uczęszczał do szkół, co zaowocowało późniejszymi brakami w jego wykształcaniu. Podstaw arytmetyki, geometrii i geografii uczył się w domu. Miał talent do kreślenia i tworzenia map. Gdy miał 16 lat, towarzyszył jako mierniczy właścicielowi ziemskiemu George'owi Fairfaxowi.
W 1751 roku wraz z bratem popłynął na Barbados. Tam Lawrence, który cierpiał na gruźlicę, chciał podleczyć swoje zdrowie. W trakcie wyprawy 19-letni George Washington zachorował na ospę, która do końca życia pozostawiła mu trwałe blizny na twarzy. Dzięki niej zyskał jednak odporność, która przydała mu się w trakcie wojskowej kariery, kiedy często był narażony na zakażenie. Pobyt na Barbadosie był jedyną „zagraniczną” podróżą przyszłego prezydenta w całym jego życiu.
Karierę wojskową Washington zaczął w 1752 roku w wirgińskiej milicji w stopniu majora, a następnie po dwóch latach awansował na podpułkownika. Wziął udział w wojnie Anglii z Francuzami. W końcu, w 1755 roku, został mianowany na pułkownika i objął dowództwo nad milicją w Wirginii. Jego zadaniem była obrona kolonii przed Indianami i Francuzami. W 1758 roku wycofał się ze służby wojskowej i kolejne 16 lat spędził z dala od wielkiej polityki, żeniąc się i rozwijając swoją plantację tytoniu.
George Washington prywatnie
Sam George Washington był wysokim i postawnym mężczyzną. Miał 186 cm wzrostu, niebieskie oczy i rudobrązowe włosy. Lubił konie i doskonale jeździł konno. Jednak mimo swojej potężnej budowy ciała był człowiekiem chorowitym. Chorował na wiele chorób, w tym malarię, ospę, dyzenterię, zapalenie opłucnej i tyfus. Cierpiał także z powodu reumatyzmu, licznych przeziębień i gruźlicy.
W styczniu 1759 roku Washington poślubił 27-letnią Marthę Dandridge Custis, uważaną za najbogatszą wdowę w Wirginii. Z pierwszego małżeństwa miała nie tylko dwójkę dzieci, ale i pokaźny majątek, odziedziczony po zmarłym mężu. Małżeństwo to nie było jednak związkiem z miłości. Sam George kochał się wcześniej w żonie swojego sąsiada – Sally Fairfax, o czym świadczy ich wzajemna korespondencja.
Stosunki Washingtona i jego żony układały się bardzo dobrze, mimo że nie mieli ze sobą dzieci, czego przyszły prezydent bardzo żałował. Angażował się jednak w opiekę nad potomkami swojej żony z pierwszego małżeństwa, a potem jej wnukami.
W 1759 roku majątek pary wynosił 22 tysiące akrów ziemi i paruset niewolników. Małżonkowie zamieszkali w domu w Mount Vernon, który wcześniej należał do przyrodniego brata George’a – Lawrence’a. Washington zajmował się uprawą tytoniu i spekulacją ziemią. Prowadził też pomiary gruntów. Kiedy nadeszła zła koniunktura na tytoń, potrafił się dostosować i rozpoczął uprawę pszenicy.
Washington przestrzegał podziałów klasowych i rasowych zgodnych z duchem swojej epoki. Popierał stopniowy abolicjonizm, chociaż wyraźnie sprzeciwiał się wyzwalaniu niewolników, którzy chcieli pozostać przy swoich panach. Po śmierci, w testamencie uwolnił swoich niewolników. W stosunku do Indian opowiadał się za ich asymilacją w społeczeństwie, chociaż nie raz prowadził z nimi zbrojną walkę.
Należał do protestanckiego kościoła episkopalnego. Prywatnie modlił się i czytał Biblię codziennie, jednak w późniejszym okresie życia był krytykowany przez swojego pastora za niedostateczną pobożność. Waszyngton podkreślał znaczenie tolerancji religijnej w budowanym państwie o tak wielu wierzeniach. Należał również do masonerii. W wolnym czasie zajmował się polowaniami tańcem, teatrem, grą w karty i bilard.
Jako bogaty właściciel ziemski i weteran brał udział w lokalnych rządach. Od 1759 roku był członkiem legislatury kolonii Wirginia, a od 1560 roku sędzią w hrabstwie Fairfax. Obie te funkcje pełnił do czasu, kiedy zaangażował się w „wielką” politykę.
Generał George Washington i amerykańska wojna o niepodległość
Co ciekawe, Washington był początkowo przeciwnikiem wojny z Anglikami i odseparowania się trzynastu kolonii od Londynu. Sam uważał się za Anglika i poddanego króla Anglii. Zmianę poglądów wywołały u niego dopiero coraz surowsze ustawy celne, które metropolia narzucała amerykańskim koloniom. Sprzeciwiał się ciągłym opodatkowaniu kolonii przez brytyjski parlament bez zapewnienia im odpowiedniej reprezentacji.