W trakcie swojej kadencji starał się zachować równowagę w obsadzaniu stanowisk i neutralność wobec walki stronnictw politycznych. Do swojego rządu zaprosił zarówno zaprzyjaźnionych federalistów, jak i republikańskich antyfederalistów. Sekretarzem stanu w jego rządzie został Thomas Jefferson, demokratyczny republikanin i zwolennik polityki profrancuskiej, natomiast sekretarzem skarbu Alexander Hamilton – lider federalistów i zwolennik Anglii.
Największym problemem młodych Stanów Zjednoczonych były kwestie skarbowe, dlatego Washington w pierwszej kolejności przyczynił się do wprowadzenia mocnej polityki pieniężnej i podatkowej, przyspieszającej spłatę długu narodowego. W 1791 roku poparł utworzenie silnego banku centralnego. Był wyraźnym zwolennikiem monteskiuszowskiego trójpodziału władzy i nie angażował się w sprawy ustawodawcze.
W 1792 roku został wybrany na druga kadencję. Przysięgę złożył 4 marca 1793 w Federal Hall w Filadelfii. W tym czasie Francja wypowiedziała wojnę Anglii, co postawiło młode państwo w trudnym położeniu na arenie międzynarodowej. Ta część jego rządów upłynęła pod znakiem polityki międzynarodowej.
W 1793 roku ogłosił neutralność Stanów Zjednoczonych w wojnie francusko-brytyjskiej. Nie spodobało się to ani federalistom, ani republikanom. Doprowadził też do uregulowania kwestii granicznych z Wielką Brytanią (tzw. traktat Jaya) i stosunków z Hiszpanią (traktat w San Lorenzo), ustalając południową granicę USA. Washington zabezpieczył też kraj przed zaangażowaniem się w wewnętrzne konflikty zbrojne, zabezpieczając granice przed atakami Indian.
Przez swoich przeciwników był ganiony za zbyt zachowawcze, ich zdaniem, działania. Ponadto jego polityka mocno osłabiła stosunki USA z Francją, która zaczęła ostro atakować gabinet Washingtona. Ze względu na wszechobecną krytykę zrezygnował z ubiegania się o trzecią kadencję. W ten sposób wyznaczył niepisaną zasadę dwukadencyjności prezydenta USA.
W trakcie pracy jego administracji doszło do powstania pierwszych amerykańskich partii politycznych. 18 września 1793 polityk wmurował kamień węgielny pod budowę Kapitolu, siedziby federalnej władzy ustawodawczej na terenie nowej stolicy USA – Waszyngtonu.
Po zakończeniu prezydentury w 1797 roku powrócił do Mount Vernon, skąd doradzał swojemu następcy, drugiemu prezydentowi USA, Johnowi Adamsowi. W posiadłości odwiedził go Polak Julian Ursyn Niemcewicz, który został autorem jego pierwszej biografii.
Pierwszy prezydent USA zmarł 14 grudnia 1799 roku. Został pochowany kilka dni później w rodzinnym grobowcu na terenie swojej posiadłości, podczas prywatnej uroczystości, której towarzyszyła asysta zaledwie kilku żołnierzy.
Washington jako amerykański bohater i symbol
George Washington to jeden z najważniejszych bohaterów Stanów Zjednoczonych – status ten uzyskał już za życia. Był w miarę utalentowanym i sprawnym dowódcą wojskowym, ale nie to było dla Amerykanów najważniejsze. Wydaje się wręcz, że Washington sławę i miłość narodu zawdzięcza właśnie temu, że nie był w pełni zawodowym żołnierzem. Uznawany jest wręcz za amerykańskiego Cyncynata (rzymskiego bohatera, który po zwycięskiej wojnie powrócił gospodarować na swoje pole).
To generał-symbol dla pierwszych Amerykanów, którzy nie lubili zawodowych żołnierzy. Washington okazał się wzorem, człowiekiem, który miał wiele cnót, ale i wad swoich współobywateli kolonistów. „Świętym” znakiem stało się przetrwanie długiego oblężenia w Valley Forge i modlitwa na śniegu o dobro powierzonej mu sprawy. To tam Washington, mimo mrozu, śniegu, głodu i braków uzbrojenia wytrwał jako dowódca amerykańskich buntowników.
Drugi okres popularności Washingtona łączy się z jego prezydenturą. Gdy udawał się do ówczesnej stolicy, czyli Nowego Jorku, witały go łuki tryumfalne stawiane na drogach, a wszędzie towarzyszył mu entuzjazm mieszkańców. Pod koniec życia jego przeciwnicy polityczni próbowali stworzyć „czarną legendę” prezydenta, jednak jego zgon przekreślił te próby.
Z jego symbolicznych cnót, ważnych dla Amerykanów, często podkreśla się obowiązkowość, wiarę w słuszność sprawy, o którą walczył, lojalność oraz cierpliwość. Po śmierci Waszyngton stał się ideałem polityka, żołnierza, gospodarza, męża, opiekuna, wzorcem dobrego gentlemana z Południa. Jego kult wynikał z potrzeby unifikacji młodego państwa i taka postać była Amerykanom bardzo potrzebna.
Na jego cześć nazwano nowo powstałą stolicę państwa, najwyższy szczyt górski w stanie New Hampshire i kilka mniejszych szczytów w innych stanach, osiem rzek, dziesięć jezior, dziewięć college’ów i uniwersytetów, 121 miast i osiedli, bardzo wiele mostów, dróg i ulic. George Washington jest niewątpliwie symbolem amerykańskiej państwowości.
Artykuł zatytułowany Kim był George Washington, pierwszy prezydent USA? napisał Maciej Zaremba. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.
Czytaj też:
Wiking, który dotarł do Ameryki na długo przed Kolumbem. Kim był Leif Eriksson?Czytaj też:
Bitwa pod Czarnobylem. Zapomniane zwycięstwo polskiej marynarki